Race Report: Marikenloop 2017

Whoehoeee dat was de Marikenloop van 2017 alweer! Het was warm, het was zwaar maar het was vooral erg leuk!! 

Al rond 9 uur zaten we in de trein richting Nijmegen. Met onze ontbijtjes en vers geperste sapjes kregen we de tijd wel om. Toen we bij elke stop er meer loopsters de trein in zagen stappen kregen we er alleen maar nóg meer zin in!

Na een korte wandeling vanaf het station kwamen wel al snel op het Marikenloop-terrein terecht. Het leek wel een festival met al die kraampjes en de muziek erbij. Na een rondje lopen namen we een kijkje bij de 5 km. Toen de eerste lading binnen was zijn wij toch ook onze tassen gaan afgeven en liepen we langzaam richting het stuk waar de opwarming plaats zou vinden.  Na die opwarming, die de een wat makkelijker af ging dan de ander, liepen we naar de start. Via een soort trechter werden we het parcours opgestuurd, erg fijn dat het niet zo’n massale start was je de eerste kilometer zo dicht op elkaar loopt!

Net zoals de City Run zullen we dan nu onze gedachtes per kilometer uitschrijven:

0-1
Judith: Yeeees los geht’s!
Fon: whoehoeee we zijn beginnen en wat ben ik blij dat ik lekker in een short loop in plaats van een lange broek!

1-2
Judith: Gezellig zo samen met Fon. Dit gaan we wel volhouden hoor. Maar wat is het warm in de zon!
Fon: Ohh yeah ik loop nog steeds achter Judith aan 😎 maar waarom willen m’n benen niet meewerken vandaag?

2-3
Judith: Shit, ik raak Fon kwijt. Ok, rustig blijven en focus je op een pacer voor je. Nu maar hopen dat Fon ook iemand vindt met wie ze samen kan rennen. 
Fon: Ahh yes drinken! Toch maar even wandelen tijdens het drinken.. ehh huh? Waar is Judith?

3-4
Judith: Dit gaat potverdorie lekker! 
Fon: pff ik ga wandelen! Nee ik ga weer rennen! Nee ik kan echt niet! Kom op niet miepen gewoon rennen! Ahh toch even wandelen ik zie dat daar ook wat meiden lopen, ik ben niet de enige!

4-5
Judith: Yes drinken! Even een stukje wandelen en dan weer door. Wat een mooi parcours trouwens!
Fon: Ok rustig weer iets drinken en dan ga ik ervoor!

5-6
Judith: Aaaah al die sambabands zo leuk! Ik voel me nog steeds super!
Fon: Yes! Eindelijk! Kuit doet normaal, voet slaapt niet meer, ademhaling is weer ok: ik ben gewoon een dieseltje!

6-7
Judith: Oei die zon. Warm! Waarom heb ik geen petje op?
Fon: Zo gaat ie goed zo gaat ie beter!! Waarom is het zometeen al afgelopen?

7-7,5
Judith: say whuuuuy eindsprint! Dankjewel lieve mensen voor de aanmoedigingen!
Fon: whoehoeee deze laatste meters voelen alsof ik over een catwalk vlieg!

Na de finish
Judith: Drinken! Medaille! Mama appen! En wachten op Fon. Toen ik haar aan zag komen rennen stond ik als een idioot op en neer te springen. She did it!
Fon: Heeeeeey Judith! En water. En medaille!!

Na onze race zijn we snel wat gaan drinken en eten. We hebben zelfs nog even een mini meet-up gehouden met Rianne, een van de meisjes die ook meegaat naar New York. Echt superleuk! Hierna hebben we nog even over het terrein gewandeld en toen we langs de massagetent liepen hebben we daar toch maar even gebruik van gemaakt. Heerlijk ontspannen! 

Toen was het toch echt tijd om naar huis te gaan. We haalden nog snel een lekkere Julia’s pasta op het station en we zijn nu, as we speak, bijna thuis. 

Marikenloop, tot volgend jaar. 

Liefs,
Fon en Judith