Road to run: onze eerste meters

Na onze fotoshoot met Eline, waar jullie al regelmatig foto’s van voorbij hebben zien komen, moest het dan toch echt gaan gebeuren. De eerste meters  werden al gemaakt zodra we de knoop hadden doorgehakt, maar wegens omstandigheden werd er in december toch te weinig gelopen.

Maar.. nieuw jaar, nieuwe kansen! Vol goede moed trokken wij in de eerste week van januari onze schoenen aan voor de eerste trainingen. Omdat we nog beginners zijn, leek het ons handig te gaan rennen met een app (hierover komt later nog een blog). Evy zal ons door de eerste kilometers gaan trekken. Tot nu toe vinden het wel fijn, die begeleiding. Het Vlaamse accent maakt het allemaal net iets grappiger (“hup hup met die loopbeentjes”)!

Het lijkt tot nu toe wel goed te gaan, maar wij zijn natuurlijk SUPER optimistische mensen. Maar zoals Mart Smeets zou zeggen “New York is nog  ver”. Dat klopt natuurlijk, maar positief zijn is heel belangrijk.

We hebben een plan opgesteld. Eerst gaan we toewerken naar de 5 kilometer, daarna de 10 kilometer en daarna opbouwen naar steeds langere duurlopen. 23 april is in Roermond de Roermond City Run. We willen ons hier voor inschrijven, maar twijfelen nog over de afstand. Is 10 kilometer nog niet te hoog gegrepen? We zullen het zien.

Enkele gedachtes die door ons heengaan tijdens de trainingen:

– Mohh, dit gaat wel goedkomen

– 5 min later: WAAROM ZIJN WE HIER AAN BEGONNEN?!

– Shit, mijn legging zakt af

– Terwijl je loopt: Oh, ik zie iemand die ik ken. Even heeeel hard gaan rennen.

– *elektrische fiets fietst je voorbij*

– *gewone fiets fietst je voorbij*

– Als ik achteruitloop ga ik nog sneller

– Hoe kunnen mensen in hemelsnaam rennen en  een selfie maken tegelijk?

– Hoe rood zou mijn hoofd al zijn?

– Hoe lang nog?!!

– Nou, het gaat eigenlijk nog steeds best lekker!

– Huh, nu al klaar?

–  Yes, blij dat ik ben geweest!

Wij gaan nu samen een rondje rennen!

Liefs,
Fon en Judith