BasM,  Personal,  Road to Run,  Running

Van Fitnessboy naar Hardloper – 1

In ons lijstje met plannen voor 2018 stond ook het kopje gastbloggers. Vandaag is dan de eerste blog van onze gastblogger Bas. Hij zal vanaf nu zo’n 1x in de maand een update geven hoe zijn reis van Fitnessboy naar Hardloper verloopt.

1 Januari 2017, ja jullie lezen het goed 2017. De dag waar het allemaal begon voor Judith & Fon althans, waardoor ik Bas M nu ook mijn eerste blog in mijn leven schrijf. 24,5 winters jong, geboren in Nederland en al 4 jaar wonende in Zwitserland. Ben als verpleegkundige werkzaam op de SEH waarvoor ik ook nog de SEH-verpleegkundige opleiding volg.

Ik heb hun eerste blog gelezen en was verrast. Judith ken ik persoonlijk niet, maar Fon wel. Fon en een marathon lopen, ik was geloof ik net zo verrast als zij zelf. Zoals ze zelf al zeiden “Hahaha, stel je voor dat wij een marathon zouden gaan rennen. Dan zouden we na 10 kilometer al kapot zijn”.

Af en toe las ik weer eens een blog, niet allemaal geef ik eerlijk toe. Niet omdat ik het project niet ondersteunde of ik het niet interessant vond. Maar gewoon omdat blogs lezen niet echt mijn ding was. Wel was ik `actief` op Instagram en Facebook, waar ineens Road to Run accounts verschenen. Beetje bij beetje inspireerde het mij stiekem toch wel. Zelf ben ik überhaupt geen hardloopfanaat, sterker nog ik ren helemaal niet. Ik bakte er nooit iets van, tot Road to Run ontstond. Op een dag, gemotiveerd door Road to Run trok ik mijn stoute schoenen aan en waagde ik een poging. Met hulp van Evy rende ik mijn eerste 20 minuten, ik heb het even opgezocht dit was 22 maart 2017. Het ging makkelijker dan gedacht, maar helaas heb ik het afgelopen jaar maar drie keer gedaan.

De maanden renden voorbij en ik ging gewoon verder met mijn eigen ding, fitness en wandelen in de bergen. Heb hier een aantal persoonlijke records weten te zetten afgelopen jaar en samen met vrienden leuke momenten mogen beleven. Het wandelen in de bergen zelfs gecombineerd met een soort van trailrunning, maar echt hardlopen kwam er maar niet van. Afgelopen maanden ben ik de drive voor fitness een beetje kwijt, tijd voor een nieuwe uitdaging dacht ik.

Af en toe met Fon toch weer over het hardlopen gekletst, maar daar bleef het ook bij. Ineens ging het fout. Ik kwam de Swiss Marathon tegen op Facebook. Je kon ook een soort teamrun variant lopen, elk de helft, klonk goed. Een paar Facebook-berichtjes op en neer, en een dag later dacht ik OJE nu moet ik het toch echt gaan doen. Ik, Bas, ga hardlopen? Nu kon ik toch echt niet meer terug.

Inmiddels zijn alweer een aantal dagen/weken voorbij met `n hoop smoesjes waarom ik niet kon gaan rennen. Dus het was tijd voor een gamechanger, de Eiger Trailrun. Echt iets voor mij onderweg in de bergen, hardlopend, langs een van mijn favorieten `de Eiger Noordwand` (te zien op de vorige foto). Afgelopen jaar kriebelde het al een beetje, maar er waren geen startplaatsen meer. En nu heb ik het dan toch echt gedaan, mijzelf ingeschreven voor mijn eerste `Run`.

Gaat het me lukken? Ja! Opgeven staat namelijk niet in mijn woordenboek. Maar alle goede voornemens lopen toch op de klippen? Klopt, vandaar dat ik me ook al op 22 December 2017 inschreef. Goede voornemens doe ik namelijk niet aan, gewoon gas op die linkerbaan, zoals Stephan zou zeggen. Waarschijnlijk zit mijn eerste run van het jaar er alweer op, op het moment dat jullie dit lezen. En om mezelf een beetje te blijven motiveren, hoop ik dat Judith & Fon door blijven gaan met actief te posten.

Mij volgen hoe ik dit jaar zal transformeren van Fitnessboy naar Road to Runner? Dat kan, Fon heeft mij raar maar waar weten te strikken om regelmatig te bloggen voor Road to Run. Ook ben ik actief op Instagram en sinds oktober afgelopen jaar actief op YouTube, waar ik af en toe ook een hardloop video zal gaan uploaden. En wie weet, in de toekomst een eigen website? Wie weet!

Happy New Year!

Tot snel,
Bas M

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *