Race Report: CZ Tilburg Ten Miles

Toen we in maart ergens al ons marathonschema gingen maken zochten we meteen welke hardloopwedstrijden leuk in dit schema zouden passen. En wat de bleek op de dag dat de Tilburg Ten Miles was zouden we volgens ons schema 16 km “moeten” lopen.

Spoelen we even een paar maanden door, waar we steeds vergaten om ons in te schrijven, naar het moment dat Annemerel op zoek ging naar een datum voor de teammeeting van de groep waarmee we naar New York gaan. Vrijwel iedereen kon 3 september maar door een aantal werd de kanttekening gemaakt: “Eigenlijk is dan de Ten Miles is het misschien een idee om die allemaal te gaan lopen?”
En zo kregen we een aantal dagen later het bericht dat wij met zijn alle mee konden doen aan de CZ Ten Miles in Tilburg.

We besloten om van te voren al bij elkaar te komen om alvast lekker te kletsen over New York en elkaar zo beter leren kennen. Na een grondig vooronderzoek besloten we om naar Lunchcafé Nieuwland te gaan met zijn alle.

Al kletsend en genietend van mijn speciale limonade en hartige wentelteefjes probeerde ik mijn lichte zenuwen weg te stoppen. Dit lukte aardig tot we in het startvak stonden en het toch wel erg warm bleek.
Doordat ik vlak van te voren een super leuk berichtje kreeg (als in een van mijn lieve vriendinnetjes was net ten huwelijk gevraagd tijdens hun vakantie) was ik wel redelijk hyper. Gelukkig heb ik dat nog enigszins onder controle weten te houden, volgens mij, waardoor ik nu nog niet bekend sta in de groep als de hyperactieve chick uit Roermond (althans dat denk ik). 😉  

Na de brunch liepen we met zijn alle naar het startgebied om nog even iets anders aan te trekken en onze tassen af te geven. Dit was super netjes geregeld allemaal. En na een “before” groepsfoto was het dan tijd om naar het startvak te gaan.

De ene helft van ons wist zich tussen de hekken door te wurmen om zo in (wat wij dachten) een eerder startvak te staan. Later bleek het gewoon één groot startvak te zijn want het hek ging gewoon meteen open zodra het startschot ging. Verder zal ik deze race even herleven zoals we dat met onze andere wedstrijden ook deden, mijn gedachtes in stukjes opgedeeld.

KM 1-4

• Ok Fon rustig aan! Je staat tussen allemaal mensen die allemaal veel sneller zijn en al veel langer lopen, laat je maar gewoon inhalen.
• Ahh dit is het fietspad waar Anke ons al voor “waarschuwde” en waar je al snel te hard van start gaat.
• Wow wat veel mensen aan de kant!
• Jammer dat Judith er niet bij is.
• Oei het is warm!
• Yesss water!

KM 5-8

• Oeps vergeet ik gewoon helemaal om om me heen te kijken.
• Hmm ik word nog steeds ingehaald.
• Ohh dat waren de pacers van 1.30, niet zo gek dus dat ik word ingehaald
• Hey wacht eens die sponzen werken echt super fijn!
• Wat een leuk publiek!

KM 9-12

• Ik begin langzaam mensen in te halen!
• Ok wow mensen om me heen beginnen nu wel slecht te gaan
• Het is ook wel erg warm
• Goed drinken!
• Yes nog meer sponzen! Give it to me!
• Huh was dit een officiële drankpost?
• Ok dit was toch de Tilburg Ten Miles en we lopen nu Tilburg uit?
• Ben ik nu nog niet bij km 11?
• Waar zijn alle mensen?
• Oeps never mind daar is km 12 al!
• *Loopt Tilburg weer in en Taylor Swift zingt: Welcome to New York” 

KM 13-16.1

• WAT. EEN. MENSEN!
• Zo leuk die kids die sponzen opnieuw gaan “vullen”
• Wat een gezellige wijk is dit!
• Hey weer een fietspad wat lekker!
• De 013! Dat ken ik! Volgens mij ben ik er bijna!
• WAT. EEN. MENSEN!
• Oehh dat biertje ziet er wel erg lekker uit!
• Ohh yeah daar is de finish!
• Huh waarom rennen de mensen daar nog steeds door?
• Nevermind… Stomme reclame boog..
• En nog een…
• JAAAAA daar is de finish!
• Yep daar issie: De Runnershigh!
• I’ve made it!

Ik was nog maar amper de finishlijn over toen ik mijn telefoon er bij nam en zag dat mijn moeder al een felicitatie appje had gestuurd. Mijn ouders hadden blijkbaar de hele tijd me gevolg in de app. Zo leuk!

Ik had gehoopt de race binnen 2 uur te lopen en dat is ruim gelukt met mijn eindtijd van 1:57.06!

Mijn Strava app zei echter dat ik er een kleine 2 minuten minder over deed (waarschijnlijk het wandelen bij drankposten er afgetrokken?) en dat ik een stuk verder had gelopen. Dat zullen dan wel veel buitenbochten geweest zijn. Of gewoon een op hol geslagen app. 

Toen ik weer op de afgesproken plek kwam stond iedereen van de groep al te wachten en iedereen was echt super trots op elkaar. Iedereen had een ander doel en volgens mij zijn we allemaal heel tevreden met hoe er is gelopen. Zeker gezien het weer. En natuurlijk werd er ook nog een afterfoto gemaakt.

Als gezellige afsluiting zijn we met een groot gedeelte van de groep nog een lekker hapje gaan eten in het centrum. Echt wat een leuke groep en wat een top dag! Nu heb ik alleen nog maar meer zin om op 2 november met deze groep op het vliegtuig te stappen.

En die runnershigh die heeft nog zeker 24 uur aanghouden door alle leuke vlogs en foto’s van deze topdag.
Volgende race is Judith er gelukkig gewoon bij want whoop whoop dat is New York! Nog 8 weken!!!!

En 1 ding is zeker: volgend jaar lopen Judith en ik gewoon lekker samen die 10 miles in Tilburg!

Liefs,
Fon